UW Spider Cappen

Deze schimmige schaduwfiguur is mister Grenth, alweer.

Vandaag geen verslag over wilde excursies; nee, we gingen spinnen vangen. Je weet wel van die eight legged freaks, en het bijzondere is - zelfs ik ging mee. Soms denk je over je angst heen te kunnen stappen (of dichtbij titel 10 met nog 20 skills te cappen en 2 HM Elona missies); dat je daarna een rainbow phoenix mag ontvangen.

Maar goed, we zijn totaal op zo een 6 runs geweest. De spelers waren; Carl, Martin, Niels, Thomas, Slip, Miss Feline, Sabine en ik. En een paar runs later verliet Slip ons en kwam Dragon daarvoor terug.

We begonnen aan dit avontuur met veel spanning (en angst) in mijn geval. Het eerste wat ons opviel waren vreemde tekens die de Underworld laat zien. Wat zou dit zijn?

Gelukkig wist Niels, onze gids, de weg in deze schimmige en schaduwwereld dat al snel de eerste spinnen werden gevangen, we deden er ongeveer 10 tot 15 minuten over per keer.

En toen moest zelf ik eraan geloven. Terwijl iedereen eindigde met een dire spinnetje, kreeg ik zelf een 'hearty' voor mijn kiezen. Zou dit dan een hint zijn en deze spin lief voor mij zijn? De vonken die springen ervan af, zo te zien. Terwijl ik bezig was met lief lachen en charmeren werd ik aangevallen door een spin bijna net zo groot als mijzelf en 3 keer zo breed. Hier het bewijs.



Helaas klikte het niet zo tussen mij, en de spin die inmiddels de naam "Aaaaahhhhh" had gekregen als doopnaam. Omstanders hebben vast gelachen terwijl ik rondjes ging rennen, achtervolgt door een levensgrote spin. Zou ik dit overleven?!?

Gelukkig was de redding nabij. Anders zou dit geen Happy Ending zijn. Dit gebeurde er namelijk met het spinnetje. Ahhh, zielig he ;) Mijn spinnetje, Aaaahhhhh, hoorde je net niet schreeuwen toen hij eindigde in de maag van Niels' zijn mooie rainbow phoenix, Juttie. <3

Vanquishen: Riven Earth

If adventure has a name, it must be Ind... ehh... DDB!

Want ja, wederom was het gelukt om met de alliance een party vol te krijgen om eens eventjes ergens huis te gaan houden. Het ergens huis houden werd het vanquishen van Riven Earth. Het begon in ieder geval vrij goed. Binnen vijf minuten lagen er al vier golden items voor het oprapen. Hoewel de droprate toch wat minder werd, mogen we zeker niet klagen over het aantal noemenswaardige drops. Via een zigzagroute kwamen we redelijk snel terecht tussen een aantal patrols bestaande uit twee tot drie Ferothrax. Zij maakten korten metten met onze tot dan toe foutloze run. Er werd nog wel geprobeerd te ressen, maar langskomende patrols zorgden ervoor dat de Death Penalty sneller steeg dan een zich verbergende Incubus.

Toen iedereen uiteindelijk weer op zijn/haar beentjes stond en we onze wraak hadden genomen, ging het verder. Een bloederig spoor achterlatend vochten we ons een weg door het hele gebied. Wat lol met ons aller favoriete skill Vengeance kwamen we aan bij het territorium van de Spiders. De Lifeweavers deden hard hun best, maar net niet hard genoeg. Stukje bij beetje vochten we ons een weg naar de plaatselijke huisbazin. Uiteraard werden we wel even afgeschrikt door het enorme tempo waarin onze achtpotige opponent kon breien, maar toch gingen we de strijd aan. Hoe het afliep? Laat het volstaan als ik zeg dat Gallow Nooseknitter nog nooit zo hard in het stof heeft gebeten. 'Die andere boss', de Ceratadon Joffs the Mitigator, ging ondanks enkele doden aan onze kant toch vrij gemakkelijk neer, niet in het minst dankzij Pain Invertor. Na wat zoeken kwamen we uiteindelijk terecht bij het laatste groepje. Na 55 minuten waren we dan ook al weer klaar en stonden in het hele gebied alleen wij (en die paar Iguana's die we nog in leven lieten) nog overeind. Alle Asura titles zijn weer een stukje gevorderd, de kas van sommige spelers bijgevuld en er mocht weer een gebied van de 'te vanquishen'-lijst afgestreept worden. En zo liep ook dit avontuur weer goed af.

:: alcazia tangle vanquishen

Gegroet, Bookah!

Bookah, betekent volgens Asura taal "mens". Athans, dat moet ik geloven volgens deze gnibbelende wezentjes die het woord lachend uitspreken. Oh, ze zijn heel schattig maar hebben scherpe tandjes. Ook denken ze heel slim te zijn. In ieder geval zoals je kan lezen is er weer een nieuw verslag, Veronica besloot een avondje uit de studieboeken te gaan en weer op expeditie te gaan. Dit keer naar andere verre plekken.

Natuurlijk niet alleen. Ik, nee, wij als avonturiers houden niet van vijf sterren hotels met luxe en comfort. Toen we lazen over Alcazia Tangle besloten we diep de jungle in te gaan, ver weg van de oh-zo beschaafde wereld. Ach, zo moet je maar denken: de wereld steeds redden in superdungeons is ook zwaar werk, dit was daarentegen een piece-of-cake. Er, dat dachten we dan maar...wanttt.....


Dino's, en nog wel hele grote. Met van die helse klauwen en een scherpe bek. Pff wat is het toch met die uitjes? Eerst gruwelijke spinnetjes en nu zijn we beland in Jurassic Guild Wars..deel I. Eindigde het origineel niet met iedereen die half ogegeten werd? Ook deze beestjes deelde flinke klappen uit, of moet ik zeggen grote happen. Grrr! Gelukkig hadden wij met onze berekracht de situatie snel onder controle.



Jurassic Park meets Star Wars want dit lijken wel de bekende hutjes van Ewoks..of nee, Asurans. En in plaats van Darth Vader hadden wij onze eigen Darth Riot bij ons! Minus natuurlijk het masker en het zware masker maar met pijl en boog in plaats daarvan, veel cooler.



Dus om deze aflevering van Jurrasic Park en Star Wars meets Guild Wars af te sluiten kan ik iedereen verzekeren: iedereen heeft het overleefd. Misschien niet met de nodige kleerscheuren helemaal heel, maar we kunnen allemaal nog ademen. En nu ga ik weer diep de boeken in, ik hoop snel weer meer excursieverslagen te kunnen schrijven maar heb het nog eventjes druk met de uni. Wish me luck en succes!

Tot snel!

Sorrow's Furnace

Om gehoor te geven aan de alliance hadden we besloten ‘oldschool’ Sorrow's Furnace gaan doen. Iedereen had zoveel mogelijk oude skills bij dus *geen* Ursan en *geen* summons etc. We hadden zelfs een bonder met de naam Thunder.

Na een eerste poging kwam Niels er achter dat het niet echt handig was om een SS te zijn en toen zijn we even terug gegaan zodat hij een MM kon maken, met Flesh Golom natuurlijk. De nieuwe Ritualist build is te nieuw ;-). Toen de tweede poging gedaan, het eerste stukje door Grenth’s Footprint de baasjes mooi neer geslagen en met Orozar gepraat. Heelaas nog geen greens. Toen maar naar binnen gerushed.

Eenmaal binnen was het brij makkelijk, het ene naar het andere baasje ging neer maar steeds geen green. Toen maar Orozar beschermen. We hadden alleen per ongeluk de quest gepakt, Niels zei al dat het daalijk lastiger zullen gaan krijgen dan. En dat hebben we geweten.

Toen de grootte horde Stone Summit neer gelegd en deze keer wel een greeny van Graygore Boulderbeard voor Veronica. Als vervolg avn de quest gingen we op pad met Noble Intentions Plan B. Na het leuke filmpje was anuk toegewezen om Ural Highstone te dragen in zijn mooie paarse kleedje. Het zag er zo lief uit :3.

Helaas wel een party wipe richting het einde van de quest, er waren teveel Stone Summit en Ice Golems die ons een kopje kleiner wouden maken. Had Niels toch gelijk gekregen.

Wel leuke run, de volgende keer met de Next Generation build zullen we ze wel krijgen.

Urgoz 21 mei

We zijn met een aardig vlot groepje Urgoz in gedoken opzoek naar de bosgeest van het Echovald Forest. Toen jaren geleden de Jade Wind over het Echovald Forest heen blies is met deze e vrede ook weggevaagd. Met hordes Warren en allerlei plant schepsels samen is Urgos geen vriendelijke plek om rond te dwalen, zeker niet alleen.

Na een eerste poging waren we tot de derde kamer gekomen en met alle hoop op Silmarwen die voor ons de deur open zou doen. Stond hij ineens weer beneden en de deur was nog dicht. Och een foutje kan gebeuren en we gingen gewoon voorlijk resignen. Iemand maakte nog de opmerking, 3 keer scheepsrecht. Al was dit nog maar de 1e poging.

Na terug te zijn geplaatst in het begin gingen we nog een keer. Toen al in de eerste kamer een aantal dooien door de Vampires en later bij de grootte hordes Dredge. Toen kwam die opmerking toch nog tot zijn recht.

Na nogmaals terug te zijn geplaatst in het begin gingen we nog een keer. Deze keer ging alles soepel; De 3e kamer met Silmarwen die netjes de deur open deed, tanks die muurtjes zetten wanneer nodig en luren van niet al te grootte groepen. Al met al hebben we het zonder al te veel problemen gehaald. Met wat hulp van Spawn die ons leiding gaf en het goede monk werk van o.a. Veronica, Smurf Minions, ikzelf (Yannick) en Gappo (die slechts 1 keer afk. is geweest tijdens de hele run *cheers*).



Al gouw lag de boze bosgeest neer en waren ieder een stukje rijker met in ieder geval wat amber en gold of greens. En om dat compleet te maken, hebben we de run binnen het uur gehaald. (56 min) Een recordje voor de alliance al zeg ik het zelf.

21 mei Sepulchre of Dragrimmar.

Op verzoek van Sif Shadowhunter zijn 8 Dappere strijders van de DDB-alliance op bezoek gegaan bij de dwerg Outrunner Remlok. Deze dwerg is een archeoloog van de dwergen. Hij had Sif verzocht om 8 dappere strijders te sturen om met hem op zoek te gaan naar een heilig dwerg artifact. De anvil of Dragrimmar. Volgens dwerg legendes heeft de Great Dwarf hier nog wapens staan te smeden. Eenmaal aan gekomen bij de dwerg vertelde hij ons het verhaal over de Anvil. Zijn verhaal boeide ons matenloos en wij besloten hem te vergezellen op zijn queste. Onze party onderleiding van de Charmante rangers , Eileen Masters en Randi the charmed gingen wij de dungeon in. Deze Dungeon een doolhof van poorten en proeven om deze poorten open te krijgen. Was voor ons een schok dit hadden wij niet verwacht. Maar gelukkig was onze gids Remlok wel goed voorbereid. We gingen naar de eerste test toe. De test van kracht. Deze was makkelijk. Hij lag namelijk meteen voor ons bij binnenkomst. Daarna ging het helaas wat minder. Onze gids is een briljant man alleen in de praktijk was hij iets minder goed. We hebben helaas wat agestruind in dit deel van de dungeon. Een paar keer hing ons leven aan een zijde draadje. Maar gelukkig was het ons leven in de goede handen van onze monks, Vita Dolce en Gappo the Healer. Na het afleggen van alle proeven kwamen wij uit bij een antiek wezen dat de Anvil of Dragrimmar bewaakt. Het wezen was genaamd Remnamt of Antiguities. Het wezen bestond compleet uit ijs. Het was al iets dat we eerder hadden gezien maar dit wezen was een reus. Een oude knorrige reus die ons niet bij zijn schat wou laten. En toen we besloten wij hem om te leggen. Dit bleek alleen niet zo makkelijk als wij dachten. Gelukkig waren de bogen van onze rangers gespannen en konden zij raken klappen uit delen. Bij gestaan door het luidkeels motiverende geroep van Spawn earthguardian en zijn speer. En zo legde dit beest het toch tegen ons af. Wij mochten allemaal iets uit zijn schatten zoeken van Remlok. Remlok onderzocht het aanbeeld en vulde zijn boek aan over dwerg afrtifacten. Wij wachten vol spanning op zijn boek. Wij keerde terug naar Sifhala en vertelde ons verhaal aan Sif. Al met al was het een mooie tocht en kunnen wij met een goed gevoel terug kijken. Vol spanning wachten wij op een nieuwe taak.

19 mei Domain of Anguish

De nieuwe godin van de waarheid, Kormir. Vaarde een queste uit voor Mallyx. De laatste overgebleven generaal van Abbadon. Mallyx hielt schuil in een stuk van de Realm of Torment. Het stuk dat bekend stond als Domain of Anguish. Mallyx zelf houdt zich schuil in zijn Ebon Citadel. Om bij hem te komen moet je eerst zijn vier generaals verslaan. Acht dappere strijders van de DDB-alliance voelde zich geroepen voor deze zware taak. Bewapend met de ursanspirit gingen zij op pad. Ons avondtuur begint in Ravenheart gloom. Een plaats vol duisternis met maar een licht puntje, de shard of brilance. Gedragen door een van de monks, omdat alleen zij het licht van dit ding kunnen verdragen. Gingen de dappere strijders op pad om wat members van de Order of whispers te redde. Nadat ze gered waren gingen we op pad naar de bron naar van de duisternis in Ravenheart. We kwamen na wat omwegen te recht bij de Greater darkness. En verschrikelijk beest dat bestaat uit pure duisternis. Maar hij was niet bestand tegen ons licht. Hier gingen we naar de Foundry of failed creations. De plaats waar de titans die Tyria eens bedreigende van daan komen. Toen we hier aan kwamen hoorde we de woorden van de Lich door ons heen spoken. Maar dit weer hield ons niet om door te gaan met kruisvaart tegen het kwaad. Als eerst gingen we wat forgotten gevangen bevrijde, zij waren gevangen genomen door de kwaadaardige Fury de baas van de foundry. Het ging ons niet gemakkelijk af. We hadden veel moeite met de hordes van het kwaad. We zijn een paar keer bijna gewiped. Helaas verloren we hier ook een van onze party members. We kwamen eerst nog de Black beast of Arghh tegen, een van de vele verschrikkingen van de Foundry. Toen we langs hem waren en gevangen in veiligheid waren begon onze strijd met Fury. Deze ging ons ook niet makkelijk af. Maar wij kwamen uiteindelijk als overwinnaars uit de bus. Daarna vervolgde wij onze weg naar de City of Tor'qua. Waar wij ons zonder al te veel moeite door hordes van Magronite vochten.
Uiteindelijk stonden wij oog in oog met Lord Jadoth de leider van deze bende van kwaadaardige Magronite. Hij ging snel neer. En wij konde onze weg toen vervolgen naar de Stygian Veil. Ook een plaats vol verschrikkingen. De minions die een Necromancer kan op roepen lopen hier rond. Maar dan zijn ze zo groot als reuzen. Hier lopen hordes van deze beesten rond. maar dapper als wij zijn stonden wij ook hier onze man. Helaas was de baas van Veil ons te veel. Een beest dat geen naam heeft en bij ons bekend staat als p**sy of Doom. Een gigantische gapende mond met tentakels die een man met een klap in 2en kunnen hakken. De duisternis heeft ons deze keer overwonnen maar wij komen terug. Beware Mallyx you will feel our wrath.

Fissure of Woe II - 17 Mei

In mijn vorige verhaal heb ik het er al eens over gehad, die vreemde man die de laatste keer mijn excursievrienden een foto gaf en ticket naar FoW. Nou, om het mystery op te lossen, die man was niemand minder dan; Grenth, himself.

Ook deze keer wilden we weer naar ons altijd zonnige en kleurrijke gebied, dus ook deze keer stak ik halsreikend mijn handen uit naar hem. Oke, niet zoals de foto half-knielend waar hij mij dan boos aankijkt. Soms helpt lief lachen wel, zelfs bij de God des Doods, Grenth, himself.

De excusie was ietsjes anders verdeeld, in de party zaten; Martin, Royal, Achilles, Anuk, ik, Slip en Niels.

En voor sommige, was het hun eerste keer....*duivelslachje*


Met dit toeristische beeld beloofde het nog wat te worden. We begonnen en waren iets langzamer omdat niet iedereen het berengebrul van Ursan nog kon nabootsen, waardoor onze vriendjes besloten langzamer het loodje te leggen. En, natuurlijk moesten wij foto's en een rondleiding geven...


Langzaam maar zeker trotseerden wij de toeristische plaatsen van Fow waarbij wij braaf de questen vervulden. Zo huppelde wij langs alle monsters in de bekende "Forge", gingen tango dansen met spinnetjes. (Oke, met uitzondering van mij!..ben nog steeds niet gecharmeerd van deze beestjes) en kwamen zo aan bij het burning forest. Vrouwelijk gezelschap was er wel, maar toen ik hoopvol naar Anuk keek voor gezang gaf hij toe beter te zijn in het maken van Marshmellows met meteor shower. (Even tussendoor: ..als je hapte in de marshmellows, wel oppassen dat je je tanden niet breekt, meteorietenstukjes zijn hard en pijnlijk!)

Uiteindelijk kwamen wij aan bij het spookstad. En als je gelooft dan spoken niet bestaan, moet je goed kijken. Bij de brug ging jammer genoeg veel mis, de bijltjes van spoken hakten hard bij ons in en er werd te vroeg weggerend. Een beetje een kippenhok dus; ..maar als je niet goed oppaste werd je letterlijk een kopje kleiner gemaakt.

We hebben hard geroepen, de spoken naar de gene zijde gestuurd (kwamen ze daar niet al vandaan :P) en zijn uitgekomen bij het laatste stukje. Nog even een paar spookachtige griffins in veiligheid gebracht. (Wat is het toch met spoken en toch mogelijk dood kunnen gaan???)

Dat was alweer het einde.

Er zijn hier en daar wat foutjes gemaakt waardoor het bijna 2 uur duurde, maar iedereen moet het begin leren. Tot de volgende "Fissure of Woooeeeeee!"

16 mei urgozsan (urgoz met ursan)

Na het exploren van de Jade quarry was het tijd om af te reizen naar de muffige kelders van het Echovalt bos. Om daar te de strijd aan te gaan met de corrupte Urgoz. Twaalf dappere strijders van de DDB alliance voelden zich geroepen voor deze taak. Bewapend met de kracht van de nornbear gingen zij op pad. Na een leuke groeps foto en misschien wel de laatste foto van deze dappere strijders was het tijd om op pad te gaan. Eenmaal aan gekomen in de donkere en duistere kelders van het echovalt bos stuiten we op een de macht van de corupte Urgoz. We werden bestookt met Dredge die helemaal gek waren geworden door de corrupte Urgoz. Maar zonder al te veel moeite hakte wij door de hordes Dredge heen. De kracht van de Nornbear kent geen grenzen. Vooral niet als hij gesteund wordt door een groep van Monks. De monks bewapend met hun krachtige healing spells . Seed of life heeft de monks ook deze keer weer een grote dienst bewezen zoals op de screen wel te zien is. Het was een feest van nummertjes. De opmars naar Urgoz liep 1 keer stuk de poort die niet dicht mocht ging toch dicht en toen liet Urgoz zien aan ons hoe machtig hij was. Hij liet al zijn duistere minions los op ons. We waren zo dichtbij. We konden Urgoz horen roepen zijn duistere gehuil en geschreeuw door het diepe donkere bos. Het maakte ons bang. En we gingen dood. maar eenmaal terug in de outpost schraapte we onze moed weer bij elkaar en gingen weer op pad. We kwamen er achter dat de donkere en muffe kelder van het Echovalbos toch niet alleen maar donkere en muf is. we kwamen er achter dat Urgoz zijn hol toch ook nog de mooie kanten van het bos in zich had. Dit gaf ons moed om de macht van Urgoz te gaan breken zodat het bos weer vrij zou zijn. We gingen snel weer verder na dat we ons hadden vergaapt aan het mooie uitzicht. Helaas had Urgoz nog wat in peto voor mij (spawn/jeroen) hij had een van lockedchest niet helemaal goed gevult en daardoor kwam ik een
lege kist tegen. Damn you Urgoz! We vochten ons een nog een lange weg door Urgoz zijn hol. Maar kwamen toen uit eindelijk uit bij de grote baas. De eerste keer dat we hem aan vielen resulteerde bijna in een wipe. Hij spawnt van die hele leuke spore dingen die dan weer ontploffen en lkkr 300 dmg doen. Maar gelukkige hadden we onze ebon asassins bij en die deden de truc. Urgoz legde het af. We hoorde nog een afschuwelijke laatste schreeuw van hem voordat hij stierf. We hoorden ook het gekreun van het bos maar dit was een kreun van verlichting. Het bos was weer een stukje vrije geworden. De kist van Urgoz had helaas niks echt bijzonders voor ons in petto. Maar al met al was het een bijzondere run. De volegdige run hebben we afgerond in 1 uur en 9 minuten.

FoW 16 mei

Deze middag waren er genoeg mensen online om gezellig een FoW runnetje te ondernemen. Samen met 2 nieuwe leden van DDB zijn we FoW ingedoken. Gezellig standaard ursan team + Achilles met een old skool deep build. Simpleweg omdat hij geen Ursan kon.
Zo als gebruikelijk bij deze runs gingen we ook deze run vliegend van start. En al snel hadden we de toren alweer verlaten:Daarna vlug bij de forcemaster langsgegaan, ongewenst bezoek de deur uitgezet en via de spinnetjes naar de 2de toren verhuist. Daaraangekomen kregen we te maken met wat demonstraties, die we zachtaardig hebben doodgeknuffeld, waarna de towermage weer in zijn torentje kon overnachten. Hetgeen hij ons voor bedankte. Daarna zijn we gezellig in het bos langsgegaan, lekker gezellig, overal kampvuurtjes, en weer de marsmallows vergeten mee te nemen. Dus staat nu op het boodschappenlijstje! Daarna spelletjes gespeelt met de draakjes als "zakdoekje leggen" en "we maken een kringetje van jongens en van jongens", ja we hadden tot ons groot ongenoegen geen vrouwlijk gezelschap in ons midden, dat was ook de reden dat we het burning forest snel weer uitwaren. Na serenades van Anuk rond een vuurtje drong het tot ons door dat er daat werkelijk geen vrouwen aanwezig waren en dat leverde een genant moment op.
Na uitgespeelt te zijn zijn we met een boekje (willen eindelijk wel eens de inhoud weten) verder gelopen. Boekje werd al snel weer afgepakt en daarop besloten we naar het andere bos te gaan. Hier aangekomen genoten we kort van het uitzicht, omdat een paar grote uitgevallen kevers op pootjes een geur verspreidde die niet geheel aangenaam was. Het hele bos maar even opgeschoont en als beloning beloonde onze favoriete NPC ons met een buiging. We hebben voor deze hele onderneming met serenades en al in totaal 56 minuten nodig gehad, voor herhaling vatbaar en dan met Marsmallows en Vrouwlijk gezeldschap!

Sunjiang District / Tahnnakai Temple 15 mei

Vanavond was er behoefte van enkele leden van de alliance om Sunjiang District te doen, ze wilde Shiro nog een keertje zien voor ze gingen slapen. Dus met een gezellig gezelschap werdt de missie gestart, na enkele spannende minuten kwamen we aan bij het eerste portal, van de vier die er aanwezig zijn in de missie (afgezien die van shiro). Met gaze of fury hadden we de portaal snel dicht waardoor we snel door konden naar de volgende, die nog sneller sloot. Toen we uiteindelijk alle 4 de portaals dicht hadden, mochten we ons vermaken in het gezelschap van 4 leuke bazen. Deze waren vrij makelijk, ze boden amper weerstand, waardoor vooral de Flesh Golem zijn skills kon oefenen op de Ritbaas. Toen we deze baas dood hadden, kregen we het fimpje te zien en hadden we de missie in 10 minuten uitgespeelt. nouja 10 min en 39 seconden. Waardoor er nog tijd overbleef om nog een missie te helpen. Geheel tegen de verhaallijn in kwamen we uit in Tahnnakai Temple. Een party was ook weer snel gemaakt en voor dat we het wisten waren we verzelt geraakt in de temple. Zonder veel problemen gingen van lvl naar lvl en versloegen we baas na baas en toen we uiteindelijk bij de laatste baas aankwamen hadden we nog genoeg tijd over om `nog even gezellig rond te kijken en te genieten van de kamer en het kleurgebruik en zonder enige aanleiding kwam het eindscherm al naar voren. We hadden hem uitgespeelt zonder dat we er erg in hadden. Hadden er in totaal een kleine 16 minuten over gedaan.

15 Mei Vizunah Square

Vandaag gingen we deze ietswat illustere dame van de Masters zusjes (Sabine's characters) verder helpen in Vizunah Square. Cruella, genaamd. Zou ze haar naam eer aan doen? In ieder geval is een ding duidelijk, ze is survivor, en de bedoeling is dat ze dat ook zou blijven.

Met Niels, ik en Sabine in de Local Quarter en Jeroen, Martin en Erwin in Foreign Quarter moet het goedkomen, toch?

De opdracht voor Cruella was heel simpel, in een hoekje kruipen en je verstoppen voor al die enge afflicted die ook allemaal uit andere hoekjes en gaatjes zouden komen tijdens de missie.



Strategie en techniek? Um: 1,2,3,4 ...en toen was ik de tel kwijt. Vele, vele bone minions hadden wij in ons leger van ondoden. Het enige wat onduidelijk is...wie is de leider van al deze bone minions nu onze enige necro verstopt is?




Deze meneer moesten we samen met zijn persoonlijke monk Mhenlo ook beschermen. Je weet wel, de meester die af en toe van die wijze leuse en raadsels zegt waardoor je maar tevreden "ja" knikt maar een week later nog niet echt begrijpt waar het over gaat. Maar, omdat het van Meester Togo komt is het altijd wel wijs.

Maar ook hij kon geen antwoord geven op een vraag, van wij zijn die bone minions nou, die (zoals op de achtergrond van Togo).

Ah, dan maar verder met onderzoeken....
Ah, onze geheime minion master en held van de dag is bekend: ..die kleine asuran daar! From small creatures come great things, jep, een heel leger van ondoden die de afflicted voor ons hebben verslagen, Sabine kan door met haar survivor character. En verder was het heel gezellig om toe doen.

Of, of, hier en daar zul je soms nog ter herinnering een bone minion tegenkomen. Watch your back!

FoW 13 mei

*Dit is iets anders geschreven als een gebruikelijk verslag voor de afwisseling :)

Vandaag was het zonnetje zo uitnodigend dat ik en 7 andere vriendjes besloten om op excursie te gaan. Naar waar dan? De last minute boeking naar Kaineng, Lion's Arch en Kamadan waren helemaal vol. Dat is jammer. En om nou weken te wachten, nee, wij wilden nu weg.

Gelukkig heeft Guild Wars genoeg andere, meer exotische van-de-kaart plekjes die niet veel mensen kennen! Luxe opties zijn onder andere naar de onderwereld (The Underworld) of de diepte (The Deep) in.

Er kwam een vreemde voorbijganger langs. Hij zei niks maar propte snel een papiertje in ons handen.

Het papiertje bevatte een foto met daarop een leuk uitnodigend huisje, een paar bomen en een ietswat grijs-grauwe wereld die anders leek dan anders. Op de achterkant waren drie woorden geschreven "Fissure of Woe", wij wisten het: dat werd onze excursie!

Niemand twijfelde, geen moment. Ach, altijd mensen die opzoek zijn naar avontuur.

Hier staat een deel van de vakantiegangers dan, twijfelend of het wel een goed idee is maar ook in afwachting van spanning..en dat tikkeltje avontuur. Natuurlijk moest Anuk weer net uit beeld rennen!
Iemand bekend met: Curiosity killed the cat, want wij leken er niet beter op. Eenmaal aangekomen bleken we maar liefst 11 sightseeing trips te krijgen, dus niks lief dorpje maar hard zwoegen. Iemand een fototoestel klaar? Het was niet leuk om een titel te lezen van een gebiedje. S-s-spider cave? Geen spinnetjes of...

..Joekels waren het! Met grote, lange poten en opzwiepende ogen. Geen spinnenwebben maar het maakte er niet lichter op. Deze luste ons graag rauw. Kijk en huiver zelf maar! Voordat in doodsangst te staren kon ik nog net deze foto maken.

Afijn, gelukkig hadden we een paar stoere ursans, echte beren die niet wegdeinzen voor een paar spinnetjes, dat had dit als resultaat. Lief, lief spinnetje! Nee..dood spinnetje!

We vervolgden onze reis door de Fissure of Woe, waar we schaduwachtige beesten versloegen, half omver gegooid zijn door hydra's met meteoren die hard insloegen. Niet lief waren ook de wormpjes die ons bekogelden met pijnlijke dingen. Wie avontuur zoekt moet niet klagen toch? Nou, met spinnen, ik wel!

..Oja, dan nog de Bokito's. Als iemand erover gelezen heeft, deze waren 10x zo groot als mijzelf. Als je dan niet goed oppast dan val je er overheen en dan krijg je dit:

Spanning, avontuur, sensatie, je vind het allemaal in de Fissure of Woe als je wat anders zoekt dan cultuur, zon, zee en strand. Toch zou ik niet zo snel meer vreemde mannekes met foto's geloven. Dat is de wijze les van dit verslag. Toch, eind goed, al goed. Fow? Iemand?

Een aanrader, maar zoals ze in het Engels zeggen, niet voor de: faint-hearted.

En ter afsluiting, sommige mensen hebben geluk:

Fow run 13 Mei

Ja het was weer zover, een rondje FoW. Niels, Sander, Thunder en ikzelf(Yannick) hadden niks te toen en we hadden maar besloten om FoW te gaan doen. Na wat vragen in de alliance chat hadden een party van 8 mensen.

In het begin gingen Niels en Thunder naar de vergader-channel op TS en ik volgende ook maar. De reden hiervoor was dat DDB een nieuwe guildhal gaat kopen en Niels en Thunder wouden daar even over praten. Daarnaast hebben we het ook nog even gehad over de opkomende alliance vergadering.

Na een snelle start waren we al gauw bij de forge aangekomen. Veel hadden al redelijk wat gold bij elkaar verzameld en dat zou nog wel even aanhouden. Bij het betreden van de sewers was de shadow groep ook per ongeluk gelured. Maar gelukkig liep dit goed af en achteraf geeft dat ook geen problemen met het ophalen van de quest en reward van “The Hunt”.

Drop van Sander

Alles ging vrij goed en na wat geblock in de Lake of Fire en wat doodde in de Buring Forest waren we bij de Forest of the Wailing Lord aangekomen. Helaas was het consetje op, dus maar zonder de Wailing Lord doen. Met veel gerez toch aangekomen en niet te vergeten, er was * weer* een Ecto drop van een van de Banshees voor niemand minder de Sander Superkiller (waarvan het karakter inmiddels 3 jaar bestaat, feli daarvoor). Maar toen had iemand de quest gepakt terwijl nog niet iedereen aan de andere kant stond van de brug. Er kwam gelukkig maar 1 Griffon achter ons aan. Na wat slim heen en weer door waggelen Niels is het toch gelukt.

Hoewel er niet echt super drops uit de kist kwamen (zover ik weet) had Thunder toch nog (geloof ik) een Serpentine Reaver te pakken gekregen.

Al met al, geen run over naar huis te schrijven, maar wel leuk.

The Deep 6 Mei

Diep, diep..The Deep HM. En, dinsdag 6 mei hebben we besloten om – als volledige Alliance party (daar behoort Meanie ook bij!) – The Deep te gaan doen. Vandaar ook deze foto waarin iedereen zijn beste pose heeft aangenomen en lief gelachen. *cheeeeeese*

Vol goede moed begonnen we aan – of eerder –eindigde onze eerste poging. Er was enige miscommunicatie waardoor het begin niet goed gegrepen werd. Poging twee, zelfde verhaal. Gelukkig voor de party hadden we onze eigen Deep leider die ons moedig toesprak.

Aye, aye kapitein?!? Geef acht? Als je even goed kijkt is er een soldaat die stiekem met zijn rug naar de kapitein staat ;)

Op naar het echte werk, niks falen, nee gewoon doen! Of..nou, ja, bijna, dus. Door een te trage reactie van mij belandde Anuk in een andere kamer waardoor we een moeizame start hadden aan het begin met alle kamers. Maar puntje bij paaltje zijn we er toch doorheen gekomen en hebben iedereen weer netjes op z’n beentjes gezet!


Het bewijs! Ja,ja, na een trage start zijn we toch klaar om te knallen. Op de achtergrond zie je de moedige warriors hun techniek en tactiek strategisch bespreken terwijl onze lieve vriendjes (lees monstertjes) in afwachting zijn van SS in combinatie met vuur en vlam in de eerste kamer. Ouch, dat moet toch pijn doen?

Even later en op het topje vlakbij de fameuze of moet ik zeggen, dodelijke Scorpion kamer. Dat overleven we nooit, waren de eerste reacties. Maar natuurlijk wel, niet zonder slag of stoot maar ook hier zijn we doorheen gekomen.

Helaas heeft rond dit punt Forcy, een van de elementalists, ons moeten verlaten wegens computerproblemen. In ieder geval bedankt voor de inzet. Gelukkig waren er nog twee andere elementalists over om onze vrienden op te blazen. Zie je hoe hard iedereen aan het knokken is ;)
Toegegeven het heeft wel de nodige zweetdruppeltjes gekost hier en daar.

Uiteindelijk heeft Dre ons ook moeten verlaten maar ook bedankt voor de inzet!

Eind goed, al goed?! Een spannende actie shot van onze warriors hard aan het werk tegen de eindbaas. Kanaxai was niet een van de makkelijkste maar hij is neergehaald.

Geen superspeciale prijzen, maar wel een hoop lol, zoete uurtjes voorbij gevlogen en misschien een vervolg met mesmers?
We zullen het zien, blijf het DDB Alliance blog forum in de gaten houden.