:: Dasha Vestibule

Zelfs superhelden worden wel eens moe, heel moe. Terwijl de wereld weer voor een maandje in stilte veilig was hadden onze vrienden - ditmaal starring Berelain, Spawn en Vita - een vakantie gepland. En wat adembenemend mooi! De gouden daken reflecteerden het zachte zonlicht op een speelse manier, wat dus een mooie gloed als effect had. Daarnaast waren er hemelsblauwe paden en palmbomen die het ultieme vakantiegevoel compleet maakten.

In de planning was een lekker dagje aan het strand - niks doen dus. Terwijl de badlakens al uitgerold waren en we de rollende golven aan de kust ons lokkend toeriepen, kwam er een vreemdeling naar ons toe.

Een poppetje in een oranje doorzichtige kleding, eentje die Patrick zonder opgaaf van reden tot "Bob" zou verklaren en ook iemand die - ondanks de oranje gloed - wordt vermoed geen oranje supporter te zijn. Zijn ogen bevatte een indringende (..of opdringende) gloed. Hij mompelde zachtjes, iets over forbidden ..citty...treasure. Maar ons helden boeide het niet, zij waren immers gekomen met de intentie van vakantie en dat was dus ook de bedoeling..vakantie houden.

Toch bekroop onze helden een schuld gevoel, zo eentje die alleen helden hebben; ..dat ze maar altijd voor het goede moeten opkomen. Ook als dat betekent dat ze deze keer niet kunnen bruinbakken in het zonnetje maar in plaats daarvan al zwetend moeten vechten met de vele 'baddies'. Op alle drie de gezichtjes was een zware zucht af te lezen van bezwaar, maar niemand durfde die kenbaar te maken.

De djin popte weer op. Hij zwaaide met zijn armen, mompelde nog wat - en boem - daar stonden ze met z'n 3-en in vol kostuum in plaats van badkleding, in een stad die werd gedomineerd door pijnlijke vuurdjinns. En daar moest wat aan gedaan worden natuurlijk. Poeh, poeh, het leven van een superheld is zeker niet de makkelijkste! Het is maar dat je het weet.


En deze djins waren het dan die zich hadden verspreid om het goud te stelen. Voorop gaat de ruby djin, al zwevend met kleine vleugeltjes maar bewapend met hete vlammen. En nee - in vuur en vlam staan - is dus niet altijd leuk. Gelukkig konden onze helden - die wel op hetere kolen hadden gelopen - goed de hot tango dansen, dus hebben we het vuurtje maar gedoofd. Daarachter ging de paragon djinn, met een listig en hard aankomend lightning speertje. En natuurlijk de charmante water djin die met een zwaai van haar zeis zo hoofdjes eraf hakt. In plaats daarvan werd zij door de gehaktmolen gehaald.

Gelukkig hadden we onze fototoestel wel bij ons, wat zulke mooie plaatjes opleverden.

En nu het ergste; ..onze helden waren bijna klaar, de verboden stad gered en zorgen dat de schat bewaard blijft (..en de wereld natuurlijk!). Nee, wat gebeurt er? Komt daar ene meneer Walt Disney, al pratend over Aladin met blauwe djins. Dit - deze geheime stad in een grot met een schat - zou de belangrijkste filmopnames zijn voor de film in het beginstukje nadat hij door Jafar in de grot werd gegooid om de lamp te behalen met de blauwe overgroeide djinn en daar dus ook kleedje (het vliegend tapijt) tegenkomt.

Smijtend met miljoenen moesten wij maar wegwezen. Is hij nou helemaal betoeterd? Aladin coming in the theatres soon! En voor onze trouwe lezers, deze blog zal weer vaker worden upgedate, coming soon ook!


Helaas liep het voor de helden van deze aflevering minder goed af, geen schat ..de wereld weer eens gered, maar ook het sporadische nieuws - ze moeten weer hard aan het werk. Jammer van die ..strandvakantie :(

:: drukke dag :)

Vrijdag was weer een drukke dag binnen Guild Wars. Maar pauzes nemen horen er nou eenmaal niet bij als je de wereld wil redden, ook houden slechterikken geen rekening met luxe vakanties, ziektes of breaks; een druk bestaan dus binnen het leven van GW helden!

We begonnen met het vanquishen van de Harvest Temple, zoals hier te zien moest ik nog even met Kuunavang op de foto voordat wij haar gehoorzaamden. Zelfs dit stukje ging best makkelijk met een goed team, helaas waren er 2 vijandjes die niet binnen handbereik waren (heel evil!) waardoor wij uiteindelijk moesten stoppen met alles af, minus 2 vijandjes. De lafaards, next time!

Daarna reisden wij af naar de koude shiverpeaks van Tyria. Deze huisjes, hoewel heel schattig qua uitzicht, waren niet wat ik ervan had verwacht. Maar ach als echte avonturiers moet je ook niet klagen, he? Het uitzicht was in ieder geval geweldig, dat was dus een klein beetje genieten hoewel we natuurlijk niet vergaten waarom wij hier waren; om-slechterikken-te-doden-in-een-van-kwisj.



En hier het bewijs dat wij toch hard aan het werk waren in deze met sneeuw-bedekte gebieden. Vijandje, vijandje ..waar ben je? Trouwens zie je dat oranje kleurtje? Tsja, superheldenbusiness zal helaas gesloten worden tijdelijk als er wordt gespeeld op het EK ;) Dit was trouwens een van de vanqwisj gebiedjes, Mineral Springs. Ook easy!

Last but not least eindigde wij de avond met TopK of Tomb of Primeval Kings in een barrage ranger team op normal mode. Dat was knallen, en voor sommige (inclusief mijzelf) toch weer iets nieuws. Nou ja, dit was mijn tweede keer. Het ging best goed! Laatste screen zie je een van de rangers hard, knallend en in actie!Ik zal het momenteel ietjes drukker krijgen met tentamens, dus ik zal er ietsjes minder zijn om te schrijven. But I'll be back, wens me succes ^^

Dat was het weer een verslag uit het drukke bestaan van superhelden in GW, tot de volgende show!

Vanquish Sacnoth Valley

Deze slepende middag kwamen we allemaal tot het besluiten om te gaan "Van-kwis-jen". Nog steeds zo een vreemd woord dat moeilijk uit te spreken is.

Bovendien had Niels nog een klein gebiedje nodig voordat hij weer een nieuwe titel kon toevoegen aan zijn collectie (Master of the North). Aan de linkerkant zie je de samenstelling, deze brave avonturiers gingen allemaal mee.


Op het menu stond Sacnoth Valley. Hoe verradelijk mooi, de zon schijnt door de bomen en het lijkt meer een vakantieuitje te zijn dan iedereen te verslaan. Maar in normal mode kan ik me nog pijnlijk het 'burning forest' herinneren die toch hete voetjes geeft met searing flames, savannah's heat en meer vuur en vlammen.


Toch viel het echt reuzemee en dat op HM (gewoon een goed team he ;)!) En de paragon die alle conditions wegnam en zorgde dat burning niet zo erg was; dat maakte wel een verschil. Op het laatste moment heb ik nog snel even een foto kunnen nemen van deze ruby djins voordat we ook het vuurtje bluste.

Op het laatst moesten we nog even Charrs en Grrrals begroeten. Deze hadden zich in grote getallen verzameld om vreemde goden te aanbidden of gewoon rotzooi te trappen. Ach, ook daar hebben we oplossingen voor ;)

...Rara, rara wie zit in dit grote schorpioenachtige bombarderende voertuig?

De run duurde ongeveer 60 minuutjes en 450 vijandjes later dood op de grond waren we klaar en had Niels zijn nieuwe titel. Vreemd genoeg was Sacnoth heel gemakkelijk, maar ach, een geslaagde run!

:: vriendschap :)

De alliance doet vele dingen samen; vanquishen, hardmode missies, superdungeons en veel meer. Daarom dus ook deze blog, die geeft weer wat wij met z'n allen samen doen.

Maar alles begint ergens, en daarom wil ik dit kleine bericht wijden aan een belangrijk iets - vriendschap - die ik sterk voel tussen de verschillende members.

Zelf ben ik vanaf 22 maart lid geworden van LJ (een guild in de alliance), na een dungeon Shards of Orr in begin april begon ik samen te spelen met de alliance als geheel, dus met verschillende gildes. En sinds dat moment zit ik dus vaak op teamspeak en doe ik veel dingen samen met de mensen. Bijna 2 maanden, nog niet zo heel lang dus. Maar ik denk dat ik niet zo vaak op guild wars zou zitten als ik hier niet van af wist.

Om maar een voorbeeld te geven uit de vaste ploeg; Niels is een van de beste spelers die er is, Jeroen die weet met zijn grappen altijd de sfeer erin te houden, Anuk is the GREAT Anuk Su Namun. En Sabine die probeert de mannen altijd in het gareel te houden en haar mannetje te staan - samen met mij - in een door mannen gedomineerd Guild Wars ;)

Wat trouwens niet altijd heel erg is, dit kreeg ik zaterdag spontaan van twee heren nadat we klaar waren met het vanquishen van twee gebiedjes in Eye of the North.

Wat ik dus wil zeggen, of hoop dat mensen zien dat de alliance niet alleen bestaat uit heel veel dingen gezellig samen doen, maar ook uit echte vriendschap! Ik hoop dat iedereen nog lang zo doorgaat en mocht je nieuw zijn in deze alliance...

...kom ook eens langs zou ik zeggen op teamspeak :)

Vanquish Grothmar Wardowns, Dalada Uplands en Arbor Bay

Op deze zonnige ingame dag, outgame regende het. Zijn we met een stel bezig geweest om te vanquishen. Als eerste was Wardowns aan de buurt! Die leuke chars konden op sommige punten tot flink van zich afbijten, maar gelukkig hadden we vrijwel in het begin de beschrikking over een Siege Devourer. Deze is met zijn 2 scharen een enorme aanwinst gebleken naast enkele beren. Van afstand kon hij projectielen op die arme char gooien en met zijn scharen ze door midden knippen. Een ander diertje waar we nog warme herrinneringen aan hadden was het konijntje. Deze waren in een bepaald gedeelte rijkelijk aanwezig. Maar deze keer gelukkig zonder enorm veel pops. Uiteindelijk hebben we dit gebied zonder problemen gevanquished en zijn we vol goede moed naar het volgende gebied gegaan.


Dalada Uplands is een gebied met nog meer char dan de vorige een kleine 300 dit keer! Maar zonder veel problemen hebben we dit gebied ook gevanquished. Zelfs Molotov Rocktail was geen partij voor ons. Ook in dit gebied hadden we de beschrikking over een siege devourer en om die siege tegen rocktail te zien vechten is een apart gezicht dat de meeste mensen niet snel zullen vergeten! een gevecht tussen gianten!


Na deze 2 char gebieden hadden we zin om een keertje andere wezentjes te ontmoeten dus van vuur gingen we naar water en van het char gebied naar het asura gebied. Dit was een leuke bij eenkomst. Dit keer met een volledig ursan team zijn we Arbor Bay gaan doen. Met goede moet begonnen we aan deze lange en zware tocht. In deze mooie omgeving wonen ongeveer 500! vijanden. Het geen ons een beetje afschok. Zoveel vijanden en dat moeten we allemaal dood maken? Sommige hadden er totaal gen problemen mee en hadden na deze run 12K asura punten kunnen bijschrijven voor hun title, andere zagen dit als een loodzware opgave. Maar uiteindelijk na ongeveer een uur gespeelt te hebben en vrij dicht tegen de 500 vijanden aan te zitten kwamen we tot de conclussie dat er misschien wel veel waren maar ze ook lekkr neergingen. Deze snelle wandeling door mooie natuurgebieden was een zeer aangename afwisseling met het vurige char gebied. Alleen de laatste groep vinden was een opgave.
Al met al weer 3 gebiedjes doorgestreept en een ervaring rijker!